De stomste vakantie regel

Evelien vertelt: Afgelopen meivakantie vertoefden wij in Toscane. Even helemaal eruit. Vorig jaar deden we dit voor het eerst, als proef. Het voelde te mooi om waar te zijn, twee keer per jaar op vakantie is niet wat wij van huis uit gewend zijn.  Maar al bij aankomst voelden we dat ons zorgintensieve gezin én wijzelf dit meer dan nodig hadden. Waar normaal de eindstreep in de zomer lag, mochten we eerder dan dat uitrusten, bijkomen. Van alles wat thuis normaal is, van de schoonrun tot aan het aflopen van alle zorggesprekken. Een soort vervroegd pensioen, maar dan van 2 weken.  Om daarna weer fris thuis te komen voor de laatste weken ‘ rennen naar de eindstreep’ 

Bij het zien van het zwembad was Ezra na aankomst verkocht. ‘ mama zwembroek’ waren de enige woorden die hij repeteerde terwijl wij de spullen uitlaadden. Tijdens een vakantie zijn er een aantal keypoints die voor Ezra een vakantie vakantie maken. Het zwembad, pizza en ijs! En dat laatste is de grootste troef tijdens de vakantie. Wij zijn geen mensen die de hele vakantie bij het zwembad liggen. We willen zien waar we zijn. Ontdekken. Maar hoe doe je dat met een non verbale autist, wiens wensenlijstje kort en bepalend is. Zonder degelijke troef of iets om naar uit te kijken gaat onze reus echt niet zomaar mee. Om daar toch een weg in te vinden, bedachten we een regel. Eentje die langzaam aan uitgroeit tot jaloerse blikken op het schoolplein van de meiden, en wat mijzelf een strikt dieet doet volgen voorafgaand op een vakantie. Die stomme regel zal vooral Chloé niet vergeten te herinneren aan ons de dagen voor we vertrekken, want deze regel geldt voor ons allemaal!

IJS! Elke dag ijs! Omdat het vakantie is, omdat we het leuk willen hebben met elkaar, omdat we niet geven om dure souvenirs, omdat we ervoor kiezen om herinneringen te maken. Onze eigen koers kiezen en bovenal om Ezra zijn grenzen te laten overstijgen. Soms tegen heug en meug, hoor ik elke 10 minuten; Mama, ijs? En soms genietend van alles wat hij om zich heen meemaakt. Maar vaak, net voor het einde van de dag, voor we weer terug gaan naar het huisje, is daar het ijsje. 

Voor nu maakt deze regel dat we dingen kunnen zien, en past dit bij onze visie om altijd te blijven kijken naar de mogelijkheden. De kinderen weten ook dat dit niet voor altijd hoeft te zijn, dat benoemen we duidelijk. Maar afgebakend in de vakantie, geeft deze stomste regel onze vakantie dat gouden randje, waardoor we opgeladen weer thuis mogen komen, met dat kilootje erbij, maar uitgerust en strijdbaar voor alle zorgtaken die weer liggen op ons liggen te wachten.

CTA: