Door ziekte heen leren loslaten en vertrouwen op God

Gezondheid is iets om dankbaar voor te zijn. Maar als je nooit echt ziek bent, sta je daar minder bewust bij stil. Evie lag afgelopen zomer ineens een week in het ziekenhuis. Daar in dat ziekenhuis was er tijd voor reflectie. En Evie besefte meer dan ooit, dat ze mocht loslaten en vertrouwen.

Het was zondagmorgen. In de weken ervoor ging het al niet echt lekker. Ik hield nauwelijks eten binnen en galstenen veroorzaakten regelmatig een heftige pijn. Maar deze zondagmorgen was anders. In korte tijd ging veranderde pijn van draaglijk naar totaal niet meer te doen.  Ik was alleen thuis met mijn dochter en wist: ‘Hier kom ik alleen niet doorheen.’

Manlief kwam uit de kerk snel naar huis. Hij trof me aan op bed, volledig in paniek. Binnen korte tijd was daar de ambulance.  Mijn dochter, 12 jaar, probeerde zo goed mogelijk te helpen, maar ik zag de paniek in haar ogen. De verpleegkundige pakte de situatie super professioneel aan. Ze maakte echt contact met mijn dochter en zorgde ondertussen dat ik veilig en wel de trap af kwam en veilig in het ziekenhuis belandde.

Eenmaal in het ziekenhuis bleek dat ‘t echt goed mis was en dat ik moest worden opgenomen. Een ontstoken alvleesklier (waar heb je dat ding eigenlijk voor…?) was de boosdoener.  Na een intense week mocht ik weer naar huis. Wat was ik blij dat ik weer thuis was. In mijn eigen vertrouwde omgeving kon in bijslapen, ontspannen en rustig aan mijn herstel werken, wat nog weken zou duren.

Wat mij thuis het meeste opviel was hoe mijn eerder genoemde dochter en mijn zoon op de situatie hadden gereageerd. Na de aanvankelijke schrik, stapten beiden in de praktische modus. Het zijn tieners, dus ze kunnen al echt wel wat. Wasjes draaien, boodschappen doen en eten klaarzetten…ze hebben ‘t gewoon gefikst. En natuurlijk gingen er regelmatig appjes heen en weer om alles in goede banen te leiden. Ik was zo trots dat deze week van mijn afwezigheid zoveel zelfstandigheid had opgeleverd.

Die week in het ziekenhuis en de periode erna had ik genoeg tijd om na te denken. Over mijn rol als moeder, over mijn bedrijf en over de ander dingen die ik als vrijwilliger doe. Ik ben toch wel de regelaar en de doener, thuis en in mijn werk. Ik ben degene die vanzelf ergens structuur in aanbrengt en zorgt dat alles draait. Maar nu werd ik ineens stil gezet en moest ik echt een paar stappen terug zetten. Ik maakte me zorgen: ‘Wat als…. en hoe nu verder?’

Dat ene woord, waar ik liever niet teveel aan denk, kwam naar boven borrelen: loslaten. Ik moest erop vertrouwen dat alles wat ik losliet, toch goed ging komen.

Ik vraag me af wat dit betekent in mijn relatie met God. Ben ik daarin misschien ook degene die altijd het voortouw neemt en dingen al geregeld heeft voordat het een probleem is geworden. Ja, eigenlijk is dat wel het geval. Ik weet best hoe belangrijk het is om tijd te maken voor God en te wachten op Zijn input. Toch ben ik al vaak vooruit aan het rennen, voordat Hij iets gezegd heeft. En dan kijk ik over mijn schouder achterom en vraag ik mij vervolgens af ‘Heer waar bent u dan?. Terwijl ik degene ben die wegrent in mijn enthousiasme (zeker een door God gegeven talent) maar misschien ook wel in mijn trots. Ik denk het altijd zo snel zeker te weten dat ik al begin met regelen en doen, voordat ik bij God heb ingecheckt.

In die ziekenhuisdagen ontdekte ik dat wachten en loslaten óók een weg is. God vroeg me om te vertragen, om eerst bij Hem in te checken, om Zijn tempo te volgen. In de bijbel staat een prachtig vers in de psalm 46:11: ‘Staakt de strijd en erken dat ik God ben.’ Hoe herkenbaar en toepasbaar! Mijn strijd is vooral tegen mijn eigen haast en eigen snelheid. Ik wil alles vandaag en nu geregeld hebben. Maar God heeft geen haast, Hij heeft de eeuwigheid!

 Mijn herstel heeft veel tijd nodig. Er is veel gebeurd aan de binnenkant, niet zichtbaar voor de buitenwereld, maar wel voelbaar in mijn energie en conditie. Ik moet echt alles weer vanaf nul opbouwen. Op de fiets naar de bakker (we wonen 10 minuten van de winkels vandaag) voelde de eerste keer als een marathon en de volgende dag had ik gewoon spierpijn.

Maar het herstel is er wel en ieder dag gaat het weer een stukje beter. De zomervakantie is inmiddels voorbij. Nu ik het werk weer oppak, moet ik weer opnieuw bijschakelen. Want ik kan gewoon nog niet alles en zeker niet in het tempo dat ik van mijzelf gewend ben. Dus ook daarin mag ik weer loslaten en vertrouwen. Als ZZP-er heb ik geen werkgever of Arboarts die me achter de broek aan zit, dus ik maak zelf een plan. Ik heb verschillende bedrijven, dus ook daarin mag ik kiezen wat ik oppak en wat ik even laat liggen.

Het is voor mij een leerzame periode waarin ik dichter bij Jezus kom. Ik kies ervoor om samen met Hem mijn prioriteiten te stellen. En omdat ik nu niet hard vooruit kan rennen, heb ik alle tijd om dingen te vragen en te wachten op antwoord.

Voor mijn bedrijf Esther & Jonathan Kinderfeestjes betekent het dat ik even niet aan de promotie werk of aan een nieuws concept voor een feestbox. Nee, ik laat het voor nu los en vertrouw erop dat de basis die er inmiddels ligt, sterk genoeg is.

En daar is die tekst uit psalm 46 weer. God overziet alles van het verleden, heden en toekomst. Dus ook mijn gezin, het herstel en de feestboxen. ‘Erken dat ik God ben’, betekent voor mij loslaten en God de ruimte geven. In alles!

Het geeft me rust om te weten dat de feestboxen gewoon klaarliggen, klaar om andere gezinnen plezier te geven, ook nu ik een stapje terug moet doen. Zo richt ik mijn werkende leven opnieuw in. Vanuit rust en vanuit vertrouwen.

Ik moet zeggen dat ik redelijk begin te wennen het dit nieuwe ritme. Er is de in de afgelopen weken veel meer rust in mijn hoofd gekomen. Vanuit de rust ontdek ik weer nieuwe kracht om door te gaan. Aanvankelijk zag ik door de ziekenhuisopname de zomervakantie een beetje in het water vallen. Maar nu merk ik dat ik er op een andere manier krachtiger uitkom. Samen met God en vanuit de rust pak ik mijn taken weer op. Deze zomer heeft me bepaald bij losten en vertrouwen. Let go & let God!

Ik ben dankbaar dat Esther & Jonathan gewoon lekker verder kan draaien. Natuurlijk heb ik alweer leuke plannen voor de toekomst. Maar nu neem ik rustig de tijd om de plannen eerst aan God voor te leggen. Wil je ontdekken hoe jij zelf eenvoudig een feest met betekenis organiseert? Neem gerust een kijkje op de website van Esther & Jonathan Kinderfeestjes Kinderfeestjes zijn nog steeds superleuk om te organiseren en met deze feestboxen ben jij volledig ontzorgd in de organisatie. Heb je vragen, laten het me weten via [email protected]

Wil jij praktisch aan de slag met de Christelijke opvoeding, maar heb je hier hulp bij nodig? Of loop je tegen bepaalde dingen aan in de opvoeding waar je coaching bij wilt ontvangen? Het is ons verlangen dat jij als opvoeder wordt bemoedigd om samen met God te bouwen aan de toekomstige generatie. Ons team aan christelijke gezins- en opvoedcoaches wil jou graag supporten om je stap voor stap de tools in handen te geven waar jij naar op zoek bent! Mail ons op [email protected] of vul het contactformulier in.