Van druktemaker naar avonturier: Hoe mijn zoon mij leerde te genieten

In deze blog vertelt Evie hoe haar zoon haar leerde genieten. Door anders naar haar zoon te gaan kijken, verbeterde hun relatie en kon ze beter aansluiten bij wat hij nodig had.

Ik weet het nog zo goed: eerste weken alleen met mijn eerste kind. Wat was het een enorme uitdaging. Als jonge moeder had ik mijn hoofd vol met ideaalplaatjes over hoe bijzonder die eerste weken met je baby alleen zou zijn. Hoe anders was de werkelijkheid. Daniel bleek een druktemaker, dat zich in de eerste weken van zijn leven vooral uitte in heel veel onrust en huilen.

Als kersverse en jonge ouders zaten we af en toe met de handen in het haar. De roze bubbel van de kraamtijd werd al snel doorgeprikt en de realiteit van onrust, veel huilen en gebroken nachten kwam hard binnen. Hoe wisten wij nou wat hij nodig had? Gelukkig zijn er boekjes met veel waardevolle info. We hadden veel support om ons heen en zo leerden we zijn gebruiksaanwijzing kennen. We leerden wat hij nodig had en vooral ook wat we zelf nodig hadden. Rust, reinheid en regelmaat kregen in deze fase een nieuwe betekenis voor ons.

Wat ik me het meest herinner uit de dreumes- en peuterfase zijn de frustraties. Waar andere kinderen rustig met een speelgoedje speelden of gewoon even om zich heen konden kijken, leek mijn zoon altijd een missie te hebben: ontdekken, bewegen en het liefst zo veel mogelijk lawaai maken. Elk nieuw speelgoedje werd direct uitgetest door er eerst mee op de grond te slaan en er vervolgens mee te gooien. Wat kan het? Hoe klinkt het? Wat kun je er allemaal doen? Duurzaam speelgoed was geen luxe maar een noodzaak.

Met zo’n energiek kind bij je val je natuurlijk ook op, positief en negatief. Soms storen anderen zich aan jouw drukke kind en voelde ik me een falende moeder. Dan probeerde ik hem in het gareel te houden en wilde dat hij ”rustiger” was. Dan wenste ik dat hij zich zou aanpassen aan de situaties en gewoon zou doen wat andere kindjes ook deden. Ik schaamde me als hij weer alle aandacht trok en ik trapte in de val van telkens willen corrigeren. Maar steeds vaker merkte ik dat het niet werkte. Het werkte niet voor mijzelf en niet voor hem. Mijn zoon is geen kind dat je in een mal kunt drukken – en waarom zou ik dat eigenlijk willen?

Naarmate hij ouder werd, ontdekten we steeds meer van zijn unieke karakter. Dat zijn prikkelzoekende gedrag onderliggende oorzaken had. We schakelden hulp in en leerden navigeren tussen wat hij nodig had en wat zijn omgeving van hem verwachtte. Het is een intensieve zoektocht geweest, waarvoor ik uiteindelijk zelfs mijn baan opzegde. Ik wilde hem en natuurlijk ook onze jongere dochter, kunnen ondersteunen en begeleiden. Dankbaar ben ik nu voor de reis die we hebben afgelegd, hoewel het echt af ten toe flink aanpoten was. Het was een groeiproces voor ons allemaal.

Inmiddels is hij een flink uit de kluiten gewassen tiener en (als ik zelf mag zeggen) mooi opgedroogd. Hij is inmiddels wat rustiger geworden en houdt van uitslapen. Hoe anders was dat toen hij klein was. Van het moment dat hij 's ochtends wakker werd tot het moment dat hij uitgeput in bed plofde, leek hij altijd in beweging te zijn. Rennen, springen, schreeuwen, rollenspellen, boomklimmen, overal een avontuur van maken – het kon niet op. Nog steeds heeft hij een onuitputtelijke bron van energie en enthousiasme, maar weet t nu iets beter te doseren.

Ik heb in al die jaren geleerd om anders naar zijn energie te kijken. Waar ik eerst vooral de uitdaging zag, ontdekte ik steeds meer hoe prachtig en aanstekelijk zijn enthousiasme is. Die tekst uit Psalm 139 zit regelmatig in mijn hoofd. Ook hij is door God in mijn schoot gemaakt, God kent hem door en door en weet precies wat hij nodig heeft. Ik hoef zijn energie niet te beteugelen, maar ik mag er gewoon van genieten. Hij leeft met zijn hele hart, gaat volledig op in wat hij doet en beleeft alles intens. En hoe mooi is het eigenlijk dat hij zo in het leven staat? Zijn energie is door God gegeven, een bron van vreugde en creativiteit en het enige wat ik hoef te doen is hem de ruimte geven om die op een positieve manier te benutten.

Door deze verandering in mijn mind-set ben ik op zoek gegaan naar manieren om mijn zoon een uitlaatklep te geven voor zijn energie. We gingen vaker naar het bos, speelden spelletjes waarbij hij lekker kon bewegen, en ik begon zelfs steeds meer plezier te krijgen in zijn eindeloze drang naar avontuur. In plaats van “Doe eens rustig!” riep ik steeds vaker “Ga maar lekker ontdekken!” En wat een verschil maakte dat, niet alleen in ons gezin maar zeker ook voor hemzelf!

Wat me opvalt, is hoe de verandering in mijn mind-set onze band heeft versterkt. Door zijn energie niet langer te zien als iets wat ingeperkt moet worden, maar als een uniek onderdeel van wie hij is, ben ik hem – en mijzelf stiekem ook – nog beter gaan begrijpen. Hij voelt zich gezien, begrepen en gewaardeerd en dat geeft hem zelfvertrouwen. Inmiddels weet ik: een druk kind is niet lastig, maar gewoon op zoek naar ruimte, uitdaging en avontuur.

Een paar jaar geleden ging hij op rugby. Wat een fantastische sport is dat! Zijn oneindige energie en zijn fysieke kracht goed van pas komen. Het is een intensieve sport, waarbij heel strenge regels gelden voor de veiligheid van alle spelers. Het is precies de combinatie waar onze zoon het heel goed op doet. Knallen met die energie en gaan tot het uiterste! En niet onbelangrijk, 3x per week buiten sporten, in weer en wind, want ook in de winter gaat deze sport gewoon door! De rugby heeft hem soms letterlijk op de been gehouden in perioden dat hij voor flinke uitdagingen stond.

Toen ik bezig was met het ontwikkelen van een nieuwe themabox voor Esther en Jonathan Kinderfeestjes, wist ik dat ik iets speciaals wilde maken voor jongens zoals mijn zoon: energiek, avontuurlijk en altijd in voor actie. Zo ontstond de Vriendenbox, gebaseerd op het bijbelverhaal van David en Jonathan. Dit verhaal gaat over ware vriendschap, moed en avontuur. Je vindt het verhaal in het bijbelboek 1 Samuel. David moest vluchten voor koning Saul en Jonathan, de zoon van Saul, hielp hem om te ontsnappen. Twee echte vrienden die elkaar door dik en dun steunden. Wat een prachtig thema voor een actief en stoer kinderfeestje!

Wil jij meer weten? Kijk dan snel op de website van Esther en Jonathan Kinderfeestjes voor meer informatie en huur de box voor jouw aankomende kinderfeestje.