Visie zorgde ervoor dat ik Gods route bleef volgen in mijn revalidatieproces

Ondanks mijn beperkingen kon ik tóch blijven wandelen in mijn bestemming

In de business, bij verenigingen en kerken zijn we het gewend om visie te schrijven. Maar wat als het gaat over jouw gezin, jouw persoonlijke leven of over het komende jaar?

Als we het hebben over ‘Christelijk Opvoeden’, wat betekent dit dan? Wat is de inhoud van een christelijke opvoeding in tegenstelling tot een niet-christelijke opvoeding? Wat zijn de manieren waarop je dit inkleurt?

Deze vragen leiden tot antwoorden en betekenis aan jouw visie!

Toch lijkt het woord ‘visie’ juist onder christenen soms een woord wat niet benoemd mag worden. Want we hebben immers niet alles zelf in de hand en het leven is niet maakbaar!

Dat klopt.

Omstandigheden komen en gaan. Het leven is niet maakbaar. En je weet nog niet in welke situatie je over vijf maanden zit.

Toch staat erin de Bijbel in Habakuk 2:2 “Schrijf het visioen op, grif het duidelijk in tafelen zodat het in het snel voorbij lopen te lezen is!’

Het omschrijven van een visie geeft richting aan de bestemming waar je wilt komen. Dat betekent niet dat alles vanzelf gaat; maar het betekent wel dat je bij kunt sturen als het nodig is.

Zelf start ik het jaar altijd met een periode van bidden en vasten. Ik zet een tijd apart waarin ik extra tijd met God besteed om me te focussen op Zijn Woord en plan voor mijn leven.

Met een heel boek vol dromen en ideeën begon ik het jaar 2022…totdat ik aan het einde van het jaar een ongeluk kreeg en 9 maanden moest revalideren.

9 maanden was ik niet 100% mezelf!

Dagen lag ik alleen maar in een donkere kamer! Mijn hoofd ging gewoon door met alle leuke ideeën voor mijn werk en toffe plannen voor mijn gezin! Maar mijn lichaam deed even niet mee.

Dus in alle eerlijkheid: ik moest een heel aantal keren terugschakelen!

Bidden deden we.
Avondmaal vierden ook.
We legden handen op in Jezus naam.
Ik werd gezalfd.
Ik geloof in een God van wonderen en was vol verwachting!

Maar toch…er was geen instant genezing! Het werd een proces van 9 maanden, waarna ik inmiddels gelukkig kan zeggen dat ik weer volledig hersteld ben!

Als je me dat van tevoren had verteld, weet ik niet hoe ik het zou ervaren. En ook gedurende deze maanden heb ik me regelmatig gefrustreerd gevoeld!! Maar ik had een visie. Ik had een routeplanner klaarliggen en ondanks mijn beperkingen ging ik iedere dag opnieuw op zoek naar de manier hoe ik weer op die route terug kon komen.

Het was een soort luide interne navigatiestem “Keer terug op de route!

Visie met elkaar creëren is een plan maken voor de weg die je wilt gaan. Het is als het instellen van je navigatiesysteem.

Onderweg gebeuren er allerlei mooie en minder mooie momenten. Er zitten relaxte en gezellige dagen bij; maar ook irritante hobbels en scherpe onverwachte bochten. Gebeurtenissen die je soms even doen crashen.

Mijn persoonlijke visie heeft er afgelopen jaar voor gezorgd dat ik ondanks mijn beperkingen tóch kon blijven wandelen in de bestemming die God voor me heeft!

Want ondanks dat ik even was gecrasht en niet wist wanneer ik weer 100% kon functioneren; ik had mijn navigatiesysteem ingesteld en die hielp mij om scherp te stellen op de weg die voor mij lag.

In habakuk 2:2 staat “Schrijf het visioen op, grif het duidleijk in tafelen zodat het in het snel voorbij lopen te lezen is!’

Ik wil je bemoedigen om bij de start van het nieuwe jaar je uit te strekken naar de woorden die God tot je wil spreken over 2024. Wat wil Hij doen vóór en dóór jou?

Stap even uit je dagelijkse cyclus om tijd vrij te maken om na te denken over je leven. Is het nog op koers? Ben ik aan het doen wat ik belangrijk vind? Ervaar ik dat ik wandel in datgene waar God mij voor geroepen heeft?

Grote vragen.

Eén ding heb ik ontdekt: ik moet bewust rust en tijd creëren om antwoord te krijgen op deze vragen. In Gods rust en aanwezigheid groeit mijn geloof, omdat we niet meer kijken met onze eigen ogen of het filter van ons eigen referentiekader; maar we gaan kijken met Gods ogen!

Dat is wat mij er doorheen getrokken heeft in de afgelopen 9 maanden van revalidatie! Stapje voor stapje terug op de route!